در میان تمامی مشکلاتی که کلانشهرهای جهان را رنج می دهد، شاید بدترین آن ها ترافیک داکا، پایتخت بنگلادش باشد.
هرج و مرج شگفت¬آوری در ترافیک داکا مشاهده می¬شود، همانند طوفانی سهمگین که هرگز فرو نمی¬نشیند. تراکم ترافیک در شهرهای بمبئی، قاهره، تهران و لوس آنجلس مانند کاهی در برابر کوه ترافیک داکا است.
احداث شبکه مترو در داکا در دست برنامه¬ریزی است و خط 6 این شبکه در حال ساخت می¬باشد. طبق این برنامه قرار است 6 خط مترو تا سال 2030 مورد بهره برداری قرار گیرند. این برنامه 6/2 میلیارد دلار آمریکا هزینه دارد که آژانس همکاری¬های بین المللی ژاپن(جایکا) برای اجرای این برنامه 9/1 میلیارد دلار وام با بهره 01/0 درصد به بنگلادش می¬دهد.
خط 6 متروی داکا به طول20کیلومتر شامل 16 ایستگاه مرتفع و با قطارهای سبک می¬باشد. این خط سریع- السیر مترو 60.000 مسافر در ساعت با سر فاصله 4 دقیقه بین هر قطار در ایستگاه، حمل می¬نماید.
خسارت تراکم ترافیک در داکا هر ساله 4/4 میلیارد دلار است، که معادل 11 درصد بودجه ملی می باشد. طبق گزارش بانک جهانی درباره تراکم ترافیک در داکا در سال 2017، روزانه 8/3 میلیون ساعات کار به علت شلوغی ترافیک تلف می¬شود.
بسیاری از شهروندان داکا در مورد اثرات مثبت پروژه حمل و نقل ریلی شهری داکا تردید دارند. برای احداث خط مترو که در دست ساخت است، از فضای موجود خیابان ها بهره برداری می¬شود و این امر فضا را برای شهر پرجمعت داکا بیشتر متراکم می-نماید. از این رو، برنامه¬ریزی دولتی سیستم متروی داکا مورد انتقاد برخی از کارشناسان قرار گرفته است. این کارشناسان می گویند دولت این پروژه را به عنوان بخشی از سیستم مدیریت ترافیک اجرا می¬کند درحالی که پروژه باید بخشی از مدیریت توسعه پایدار شهری باشد.
جاده ها و شبکه قطار بین شهری هم همیشه شلوغ و پر ترافیک است. شبکه قطار بین شهری بنگلادش اغلب شهرها را به یکدیگر متصل می¬نماید.
ولی تراکم ترافیک در بنگلادش بی¬پایان است.∎